-
1 zaprzeczać
zaprzeczać (-am) < zaprzeczyć> (-ę) (D) abstreiten, bestreiten (A); (powiedzieć nie) verneinen;zaprzeczać zarzutom Vorwürfe zurückweisen;zaprzeczać k-u jemandem widersprechen;zaprzeczać ruchem głowy den Kopf verneinend schütteln; -
2 zaprzeczyć
zaprzeczać (-am) < zaprzeczyć> (-ę) (D) abstreiten, bestreiten (A); (powiedzieć nie) verneinen;zaprzeczać zarzutom Vorwürfe zurückweisen;zaprzeczać k-u jemandem widersprechen;zaprzeczać ruchem głowy den Kopf verneinend schütteln;
См. также в других словарях:
zaprzeczyć — dk VIb, zaprzeczyćczę, zaprzeczyćczysz, zaprzeczyćprzecz, zaprzeczyćczył, zaprzeczyćczony zaprzeczać ndk I, zaprzeczyćam, zaprzeczyćasz, zaprzeczyćają, zaprzeczyćaj, zaprzeczyćał, zaprzeczyćany 1. «odmówić słuszności komuś, czemuś, nie zgodzić… … Słownik języka polskiego